|
|
|
|
|
ท่านอาจารย์ประณีต ดิษยะศริน มีความสนใจ ใส่ใจ และให้ความสำคัญเป็นพิเศษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของ ดนตรี ศิลปะ ประเพณี และ |
วัฒนธรรมของไทย รวมทั้งท่านได้ส่งเสริมให้บุคคลแวดล้อม ทั้งโรงเรียนในเครือหาดใหญ่อำนวยวิทย์และมหาวิทยาลัยหาดใหญ่ ได้ให้ความสำคัญในการอนุรักษ์ และส่งเสริมในสิ่งเหล่านี้ |
|
ในเรื่องของการอนุรักษ์และส่งเสริมงานด้านศิลปวัฒนธรรมของชาติ บ่อยครั้งที่บุคลากรจะได้เห็นท่านอาจารย์ได้สละเวลาอันมีค่าเข้ามากำกับดูแล |
เรื่องต่าง ๆ ด้วยตนเอง ตั้งแต่การสรรหาบุคลากร รวมไปถึงการบริหารจัดการและดูแลลงไปถึงในรายละเอียดต่าง ๆ รวมทั้งท่านได้มีส่วนร่วมในการกำกับนโยบายที่ เกี่ยวข้องกับ ศิลปวัฒนธรรมไทย ส่วนหนึ่งด้วยความรักความชอบที่ท่านได้รับการปลูกฝังดูแลมาตั้งแต่เยาว์วัย และส่วนหนึ่งด้วยเพราะเป็นพันธกิจหลักข้อหนึ่งของ มหาวิทยาลัย ท่านจึงยิ่ง ให้ความสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าพันธกิจในข้ออื่น ๆ |
|
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของดนตรีไทยนั้น ท่านอาจารย์ประณีต ดิษยะศริน มีความชอบเป็นพิเศษ และด้วยเพราะท่านอาจารย์มีความชอบในสุ้มเสียง |
และความไพเราะของดนตรีไทยนี้เอง ท่านจึงได้ริเริ่มให้มีการจัดงานมหาดุริยางค์ไทยขึ้น ในปี พ.ศ.2536 เพื่อเฉลิมฉลองในวโรกาสที่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงมี พระชนมายุครบ 60 พรรษา โดยมีสถาบันทางการศึกษาต่าง ๆ ให้ความร่วมมือในการฝึกซ้อมและเข้าร่วมในโครงการถึง 19 สถาบัน มีผู้บรรเลงกว่า 200 คน กิจกรรมในครั้ง นั้นจึงนับได้ว่าเป็นการจัดมหาดุริยางค์ไทยขึ้นเป็นแห่งแรกในภูมิภาค นอกจากนี้ท่านยังมีส่วนในการจัดให้มีการบรรเลงดนตรีไทยในลักษณะ มหาดุริยางค์เช่นนี้ขึ้นอีกหลายคราว ด้วยกัน |
|
ในเรื่องของความสนใจเกี่ยวกับศิลปวัฒนธรรมไทยของท่านอาจารย์ประณีต ดิษยะศริน นั้น ท่านอาจารย์ลักขณา ดิษยะศริน(ตะเวทิกุล) น้องสาวคนเล็ก |
ของท่านอาจารย์ได้กล่าวถึงพี่สาวคนนี้ไว้ว่า "พี่ณีตมีความรู้ และก็มีรสนิยมในเรื่องการฟังดนตรีไทย แล้วก็ศิลปวัฒนธรรมไทย เราจะเห็นได้จากงาน ประจำปี มหาวิทยาลัยหรือว่างานโรงเรียน พี่ณีตจะเป็นคนจัดการว่ามีการแสดงอะไรบ้าง ก็จะให้คำแนะนำ แทบจะทุกงาน ทุกปี สนุกมาก ๆ ทุกปี ชื่นชมพี่ณีตว่า เป็นคนรักษาศิลปวัฒนธรรมไทยได้ดีคนหนึ่ง" |
|
นอกจากนี้ อาจารย์ภารดี เจตะสานนท์ เพื่อนเก่าแก่ของท่านอาจารย์ประณีต ดิษยะศริน ได้เล่าความรู้สึกเมื่อได้ไปเยี่ยมชมศูนย์ประณีตศิลป์ |
มหาวิทยาลัยหาดใหญ่รวมถึงนึกย้อนกลับไปในสมัยอดีตถึงพื้นฐานของความสนใจในด้านศิลปวัฒนธรรมของท่านอาจารย์ว่า "ดิฉันไปเยี่ยมชมศูนย์ประณีตศิลป์ ถือว่าเป็นทัศนคติที่ดีที่ ่อาจารย์ประณีตเค้าได้มองเห็นว่าเค้าต้องอนุรักษ์ของโบราณ ของเก่า เค้ามีใจรักในส่วนนั้น ขนาดตอนที่เป็นเด็ก ๆ อาจารย์ประณีตยังได้หัดเล่นขิมเลย" |
|
สอดคล้องกับที่ พ.ต.อ.(พิเศษ)เปรม ชนะรัตน์ เพื่อนนักเรียนรุ่นพี่ของท่านอาจารย์ประณีต ดิษยะศริน ได้กล่าวถึงภาพในอดีตที่สะท้อนให้เห็นถึง |
การอนุรักษ์ประเพณีวัฒนธรรมไทยของครอบครัวดิษยะศริน ซึ่งมีที่มาตั้งแต่สมัยของคุณยายลำดวน ดิษยะศริน กระทั่งได้มีการถ่ายทอดความรักความชอบ ในศิลปวัฒนธรรมให้แก่ท่าน อาจารย์ประณีต ไว้ดังนี้ "พูดถึงกิจกรรมในโรงเรียนหาดใหญ่อำนวยวิทย์ ในสมัยก่อนจะมีรำวงแบบโบราณ โดยมี คุณแม่ลำดวนเป็นผู้สอน และอาจารย์ประณีตก็จะเข้ามาหัดด้วย" |
|
ด้วยความรักความชอบเป็นส่วนตัวแล้ว ท่านยังมีความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะปลูกฝังสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ ให้แก่นักเรียนนักศึกษาในปกครองของท่านอย่างเต็มที่ |
พร้อมกันนี้ในส่วนของลูก ๆ ของท่านทุกคน ท่านก็ได้ปลูกฝังให้เห็นคุณค่าของ ดนตรี ศิลปะ ประเพณีและวัฒนธรรมไทยอย่างเต็มที่ด้วย |
|
ดังเช่นที่ นางสาวศรินรักษ์ ดิษยะศริน หรือคุณอ้อม บุตรสาวคนโตของท่านอาจารย์ได้เล่าเกี่ยวกับการส่งเสริมให้ลูก ๆ รักในการเล่นดนตรีด้วยการซื้อ |
เครื่องดนตรีให้ฝึกซ้อมตั้งแต่สมัยที่ยังเป็นเด็กว่า "ตอนอ้อม โอ๋ โอม หัดเรียนเปียโน คุณพ่อคุณแม่ก็ซื้ออิเลคโทนให้ฝึกซ้อมที่บ้าน" |
|
นอกจากการอนุรักษ์ส่งเสริมในศิลปวัฒนธรรมแขนงต่างๆแก่นักเรียน นักศึกษา และแก่ลูก ๆ ของท่านแล้ว ท่านอาจารย์ประณีต ดิษยะศริน ยังมี |
ความประสงค์ที่จะสร้างศูนย์ประณีตศิลป์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ขึ้นเพื่อให้เป็นศูนย์กลางการเรียนรู้ของชมชุนอีกด้วย ภายในอาคารศูนย์ประณีตศิลป์จึงประกอบด้วย ส่วนงานต่าง ๆ ที่ส่งเสริม คุณค่าอันเป็นเอกลักษณ์ ไทย ได้แก่ ห้องดนตรีไทย โถงฝึกซ้อมการแสดงนาฏศิลป์ หอเกียรติยศ และที่ได้เปิดบริการโดยไม่จัดเก็บ ค่าเข้าชม เพื่อเป็นการบริการวิชาการแก่ ชุมชนท้องถิ่นมายาวนานกว่า 3 ปี ก็คือ พิพิธภัณฑ์เมืองหาดใหญ่ ซึ่งถือเป็นผลงานที่สร้างความภาคภูมิใจให้แก่คนใน ชุมชนท้องถิ่น ตลอดจนในแวดวงวิชาการอีกเรื่องหนึ่ง ของท่านอาจารย์ประณีต ดิษยะศริน |
|
เกี่ยวกับความภาคภูมิใจและความประทับใจของผู้ที่ได้เข้ามาสัมผัสเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์เมืองหาดใหญ่นี้ นายแพทย์สัมพันธ์ สกุณา เพื่อนสนิทที่นับถือ |
กันเสมือนญาติคนหนึ่งของท่านอาจารย์ประณีต ดิษยะศริน ได้กล่าวถึงศูนย์ประณีตศิลป์และพิพิธภัณฑ์เมืองหาดใหญ่ ของมหาวิทยาลัยหาดใหญ่ ด้วยความ ภาคภูมิใจในการจัดสร้าง ของท่านอาจารย์ว่า "ผมไปเยี่ยมชมที่ศูนย์ประณีตศิลป์ รู้สึกประทับใจมาก อาจารย์ประณีตยอดจริง ๆ สามารถที่จะเอาอะไร มาลงที่พิพิธภัณฑ์เยอะแยะ ถ้าไม่รักกันจริง ๆ เค้าคงจะไม่ให้วางไว้ในพิพิธภัณฑ์ จำพวกของโบราณต่าง ๆ เยอะแยะสวยงาม น่าดู ผมประทับใจ จริง ๆ แปลกจริง ๆ" |
|
คงจะกล่าวได้อย่างเต็มปากว่าครอบครัวดิษยะศริน มีสายเลือดของความเป็นไทยอยู่อย่างเต็มเปี่ยม โดยได้รับการถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษ |
ทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม ทั้งจากท่านอาจารย์ประดิษฐ์ และคุณยายลำดวน ดิษยะศริน ซึ่งเป็นผู้มีส่วนอย่างยิ่งในการสนับสนุนให้ลูก ๆ ของท่านรักและชอบ งานด้านนี้ |
|
เกี่ยวกับเรื่องนี้ อาจารย์ลักขณา ดิษยะศริน(ตะเวทิกุล) ได้ กล่าวถึงการส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมไทยของท่านอาจารย์ประดิษฐ์ ดิษยะศริน ซึ่งเป็นคุณพ่อ |
ของท่านว่า "ท่านมีคุณงามความดีในเรื่องของการรักษาและส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมไทยมาโดยตลอด สนับสนุนให้นักเรียนของท่านได้ฝึกฝน ศิลปรำไทย หัดขับร้อง เพลงไทยเดิม ตั้งวงดนตรีไทย ส่งเสริมการเรียนดนตรีไทย นอกจากนี้คุณพ่อก็ยังสนใจดนตรีสากล ตั้งวงดุริยางค์และ ได้ถ่ายทอดให้กับนักเรียนของ โรงเรียนหาดใหญ่อำนวยวิทย์มาจนถึงทุกวันนี้ นักเรียนทุกคนจะได้รับการถ่ายทอดความรู้เป็นอย่างดี และฝึกฝนจน สามารถบรรเลงได้อย่างคล่องแคล่ว ระดับมืออาชีพ เพราะคุณพ่อสนับสนุนให้เด็กทุกคนได้เรียนและฝึกฝนกันอย่างจริงจัง" |
|
นอกจากท่านอาจารย์ประดิษฐ์ ดิษยะศริน จะสนับสนุนศิลปวัฒนธรรมให้แก่ลูก ๆ แล้ว ท่านยังได้เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เอาใจใส่ดูแลแก่หลาน ๆ ด้วย ดังคำที่ |
คุณอ้อมบุตรสาวคนโตของท่านอาจารย์ประณีตที่ได้กล่าวถึงคุณตาประดิษฐ์ ดิษยะศริน เอาไว้ว่า "คุณตาซื้อขิมให้อ้อมหัดเล่น มีคุณครูสิริมาสอนที่บ้านทุกวัน ตั้งแต่อ้อม อายุ 7 ขวบ เย็น ๆ เวลาอ้อมซ้อมขิม เสียงขิมจะดังไปถึงบ้านคุณตา คุณตาทานข้าวเย็นไปก็ฟังเพลงขิมอ้อมไปด้วย บางครั้งคุณตาให้ใครมายกขิมให้ อ้อมไปเล่นให้คุณตาฟัง อ้อมเล่นเสร็จก็ได้รางวัล แบงค์สีสวย ๆ ทุกครั้ง" |
|
เหล่านี้เป็นภาพสะท้อนได้อย่างดีถึงคำกล่าวว่า "ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น" ซึ่งท่านอาจารย์ประณีต ดิษยะศริน ได้ชื่อว่าเป็นกุลธิดาผู้สืบทอดเจตนารมณ์ |
ของบุพการีมาอย่างมิผิดเพี้ยน นับเป็นบุตรผู้ประเสริฐที่สร้างสรรค์จรรโลงทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมของไทย รวมถึงคงไว้ซึ่งเอกลักษณ์ของชาติ และยังได้มีการ ถ่ายทอดต่อไปยังบุตร หลานด้วย สมควรที่บุคคลโดยทั่วไปจะน้อมนำมาเป็นแบบอย่าง เพื่อสร้างความสุขความเจริญให้เกิดขึ้นแก่สังคมและประเทศชาติต่อไป |
|
|
|
|
|
|
|
|